Valt uw onderneming buiten de huwelijksgemeenschap? Dan heeft uw (ex)partner mogelijk recht op een redelijke vergoeding.

Op basis van de wet blijft uw onderneming die vóór het huwelijk is opgericht in uw privé-eigendom. Hierdoor kan uw (ex)partner geen aanspraak maken op de waarde dan wel de inkomsten van(uit) uw onderneming, of toch wel? Artikel 1:95a BW biedt een mogelijkheid voor deze situatie. In deze blog kunt u daar meer over lezen.

Op 1 januari 2018 is de Wet Beperkte gemeenschap van goederen in werking getreden. Dit heeft tot gevolg dat, voor mensen die na 1 januari 2018 trouwen of een geregistreerd partnerschap aangaan, er geen sprake meer is van een algehele gemeenschap van goederen maar van een beperkte gemeenschap van goederen. Het belangrijkste verschil ten opzichte van de algehele gemeenschap van goederen is dat de voorhuwelijkse privébezittingen en de privéschulden niet langer automatisch in de huwelijksgemeenschap vallen.

Indien u vóór het huwelijk een onderneming heeft opgericht, blijft deze onderneming volgens het uitgangspunt van de beperkte gemeenschap van goederen buiten de huwelijksgemeenschap. Ook het resultaat van uw onderneming komt in beginsel niet toe aan de huwelijksgemeenschap. Echter bepaalt artikel 1:95a BW dat in een dergelijk geval een redelijke vergoeding toekomt aan de huwelijksgemeenschap.

Artikel 1:95a BW bepaalt dat als uw onderneming niet tot de huwelijksgemeenschap behoort, u een redelijke vergoeding moet betalen aan de huwelijksgemeenschap voor de kennis, vaardigheden en arbeid die u ten behoeve van de onderneming heeft ingezet. Dit is enkel aan de orde ‘voor zover een dergelijke vergoeding niet al ten bate van beide echtgenoten komt of is gekomen’. Een voorbeeld hiervan is dat u en uw (ex)partner tijdens het huwelijk hebben geleefd van de inkomsten uit uw onderneming. De regeling in artikel 1:95a BW strekt ertoe te voorkomen dat het resultaat van uw onderneming die buiten de huwelijksgemeenschap valt ook buiten de huwelijksgemeenschap zou blijven. De redelijke vergoeding op grond van artikel 1:95a BW is aan te merken als een vergoedingsrecht aan de huwelijksgemeenschap. De bepaling houdt niet in dat de verliezen van uw voorhuwelijkse onderneming ten laste komen van de huwelijksgemeenschap.

Artikel 1:95a BW stelt enkel dat de vergoeding ‘redelijk’ moet zijn. Maar welke vergoeding is redelijk? Het betreft een open norm. Dit betekent dat de rechter invulling zal moeten geven aan het begrip ‘redelijke vergoeding’. De rechtspraak biedt echter tot op heden nog geen duidelijkheid over de wijze waarop de redelijke vergoeding ex artikel 1:95a BW vastgesteld moet worden.

In iedere situatie zal er maatwerk moeten worden geleverd. Allereerst dient te worden nagegaan of een dergelijke vergoeding niet al gedurende het huwelijk ten bate van de huwelijksgemeenschap is gekomen. Hierbij kan gedacht worden aan maandelijkse stortingen op de gezamenlijke huishoudrekening. Is een dergelijke vergoeding gedurende het huwelijk nog niet ten bate van de huwelijksgemeenschap gekomen? Dan heeft uw (ex)partner bij ontbinding van het huwelijk mogelijk recht op een redelijke vergoeding op grond van artikel 1:95a BW.

De exacte uitwerking van artikel 1:95a BW zal in iedere situatie anders zijn. Het is daarom raadzaam om u (als ondernemer) te laten adviseren omtrent de vaststelling van de redelijke vergoeding op grond van artikel 1:95a BW. Neem gerust vrijblijvend contact met ons kantoor op indien u vragen heeft omtrent de redelijke vergoeding. Wij voorzien u graag van meer informatie, bespreken met u de juridische mogelijkheden en de bijbehorende kosten.

Auteur: mevrouw Acelya Zana Demir (stagiair hbo rechten), onder supervisie van mr. Floor Klabbers